De ervaring van …

Gespreksleidster Marian Lamboo

“Samen met anderen praten over hoe ze in het leven staan, dat vind ik inspirerend” vertelt Marian Lamboo (67). Ze zei dan ook volmondig ja op het aanbod om de filosofiegroep Oud=In te leiden, samen met Mieke Mink. Deze vrijwilligersfunctie sluit naadloos aan bij haar ervaring en interesse. Zij houdt van de dynamiek in groepen. In een aantal opleidingen die zij in de afgelopen jaren heeft gevolgd werd ook het vak filosofie gegeven. Zij vindt het een uitdaging om zowel de theorie als haar ervaring met groepen in deze filosofiegroep bij elkaar te brengen. Het thema levenskunst vormt een rode draad tijdens de bijeenkomsten waarbij met elkaar antwoord gezocht wordt op vragen als: “Waar sta je nu in het leven? Hoe ben je zover gekomen? Wat heb je ervan geleerd? En ook: hoe pas je dat nu toe. Dat Marian graag nadenkt over het leven blijkt wel uit haar eigen levensfilosofie die ze ter plekke als volgt samenvat: “Het geleefde leven van toegevoegde waarde laten zijn voor hoe ik nu leef en in het leven sta”.

Met veel enthousiasme begeleidt Marian samen met Mieke de filosofiegroep Oud = In. “In de groep wordt goed naar elkaar geluisterd en de verhalen die verteld worden gaan ook echt ergens over. Bij de tweede bijeenkomst had ik al het gevoel, dit is een fijne groep mensen bij elkaar” vertelt Marian. “Gaandeweg heb ik geleerd hoe we met elkaar in deze groep, want elke groep is weer anders, eraan bij kunnen dragen dat de gesprekken op een zinvolle manier verlopen” gaat ze verder. “Voor mij is het belangrijk dat ik niet teveel druk op mezelf leg. Zo van het moet een goed gesprek worden. Nee, laat maar gaan. Ik bepaal niet wat een goed gesprek is. Ik vertrouw er steeds meer op dat het gesprek met elkaar goed verloopt, mede gevoed door mijn natuurlijke aard om op zoek te gaan naar de essentie. Dit levert veel persoonlijke verhalen op die mij raken en ontroeren”. Op de vraag wat haar met name geraakt heeft antwoordt Marian: “Het vertrouwen in elkaar. Soms is één woord al genoeg om een ervaring te delen met de anderen. Daarnaast ben ik geraakt door de openheid van de deelnemers en de saamhorigheid. We worden allemaal ouder met onze eigen makke”.

Iedere bijeenkomst ziet Marian weer als een uitdaging. Steeds heeft ze er weer zin in. Mieke en zij vullen elkaar goed aan. Mieke houdt overzicht en verbinding met het boekje “De kleine filosofie van het ouder worden” en zorgt dat alle deelnemers als dat nodig is uitgenodigd worden om iets te zeggen. Marian houdt het gesprek gaande door op de juiste momenten een verdiepende vraag te stellen, een en ander samen te vatten en conclusies te trekken. Het is mooi als er door de bijeenkomst heen een rode draad loopt waar dat wat gezegd wordt op aansluit. “Blij en positief ga ik weer naar huis. Fijn dat het goed gegaan is. Wat een mooie gesprekken en wat een betrokkenheid! En ook saamhorigheid. Door de grote opkomst realiseer ik me dat er veel behoefte is aan gesprekken over ouder worden en de levensfase waarin men zit”. Marian adviseert dan ook: “Hier moet Lang Leve Kunst Oost-Achterhoek in de toekomst een plek voor blijven bieden.”

Gespreksleidster Mieke Mink

“Nadenken over het leven en daarvan leren. Dat levert mij inzichten op” vertelt vrijwilligster Mieke Mink (63). “Deze inzichten in de praktijk brengen ervaar ik als inspirerend”. Mieke houdt van filosofie en reflecteert graag over de betekenis van dingen. Toen vriendin Marian Lamboo haar vroeg samen de filosofiegroep Oud = In te leiden twijfelde ze dan ook geen moment. Zij is elders enige jaren gespreksleider filosofie en vindt dit heel leuk om te doen. “Mijn kracht zit in het bij de kern houden van de gesprekken. Daarnaast zorg ik ervoor dat iedereen gezien wordt en aan bod komt in de groep. Hierbij gebruik ik mijn verstand en zintuigen: hoe worden dingen gezegd en wat voel ik? Wie wil graag nog wat zeggen? Marian stelt goede vragen. Daardoor houdt ze het gesprek gaande en blijft het betekenisvol. We zien elkaars kracht en we waarderen elkaar.” zegt Mieke. “Na afloop van de bijeenkomst drinken we altijd een kopje koffie met z’n tweeën. We reflecteren dan, wat ging goed en wat kan beter, kritisch maar open naar elkaar. We willen er graag van leren!”.

Het vrijwilligerswerk ervaart Mieke als een leerschool. Het geeft haar verdieping en zingeving. “Ik sta open in het leven, heb een lerende houding. We hoeven niet allemaal een groot filosoof te zijn. Iedereen doet in het leven ervaring in de praktijk van alledag op. Zo worden we wijs. Deze wijsheid met elkaar delen in de groep, daar groei ik zelf ook van!”. Mieke vindt filosofie zonder de praktijk dan ook te abstract. “Een filosofieboek lezen is slechts een begin. Een begin dat kennis oplevert. Deze kennis krijgt pas betekenis als je jezelf afvraagt: “Wat vind ik er zelf van?”. Filosofie is dus niet passief kennis tot je nemen. Het is soms hard werken. Kennis omzetten in de praktijk, dat is wat ik als inspirerend ervaar”.

“De eerste bijeenkomst was best spannend” geeft Mieke aan. “Er waren veel aanmeldingen en ik zat vol met mezelf opgelegde doelstellingen. Deze doelen loslaten en vertrouwen hebben dat het gesprek ergens toe leidt gaat mij steeds beter af. De groep doet het goed. De deelnemers luisteren naar elkaar, zijn betrokken bij elkaar, komen graag naar de bijeenkomsten en raken niet uitgepraat. Inmiddels ga ik met veel zin ernaar toe. Wat zal deze ochtend brengen? De thema’s die zich aandienen leveren mij herkenning en nieuwe inzichten op. Wat ben ik blij dat ik mij hiervan bewust word! En hoe troostend, bemoedigend  is het om te ervaren hoe anderen met deze thema’s in het leven omgaan. “Ik kom er rijker vandaan dan dat ik ernaar toe ging”.